Toprak mı çekti nedir bilemedim,
Yoğun bakım salmadı gidemedim?
Ben gidemeyince toprak istedim,
Doğduğum, çocukluğumun yerinden.
Her başlangıcın bir sonu var bilinir,
Başlangıç doğumsa, sonunda ölünür
Hayalimden çocukluk günlerim gelir.
Hiç değil son çıkışım olsaydı evimden.
Gurbet mi, dert mi, şu doyulan yerler,
Herkes yabancı, dert dinlemez eller,
Yanımda olsa da tüm candan sevenler;
İlk evimden çıkmak geçti gönlümden.
Kader buymuş, alın yazısı değişmez,
Kök saldım gurbete, dallarım yetmez,
Sılam uzak, zaten kolay gidip-gelinmez,
Buralar da toprağım, sökmeyin yerimden.
RUHUN ŞAD OLSUN TURAP AKTAŞIM,
AHİR ZAMANDA YEGANE ARKADAŞIM,
BU DEFA SENİ KABRE KOYMAKMIŞ İŞİM
BU DİZELER BENDEN DEĞİL YÜREĞİMDEN.
Turan Yükseloğlu
Kayıt Tarihi : 15.8.2018 17:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çocukluk arkadsşım kanser hastası. Çocuklar mezarıma gidip gelemezlet, buralara defnedin, ancak sıladan biraz toprak getiet, makberde ğzerime sep dedi. Yanın ağlayamadım. Söa ys şimdi.....

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!