Toprak Beklerken Şiiri - Aydın Ahmet

Uzanmış yatıyor, bedeni ağır
Hekimin imdada kulağı sağır

Başına toplanmış gördü herkesi
Hıçkırmak istedi, çıkmadı sesi

Bedeni yerdedir, kendi yüksekte
Bir künye yazılmış bekler tümsekte

Medet beklese de ağlayan gözler
Bir makber açılmış yolunu gözler

Karanlık bir deniz, bir ruh adası
Burda tek tip esvap, tulum modası

Öyle bir özler ki yalan dünyayı
Seyrine doymadı mehtabı ayı

Ebedi mekânı zemin katları
Duyar gibi oldu gelen atları

Son nefesi bitti kapandı gözü
Allah ! dedi dili, tükendi sözü