Toprak Altında Şiiri - İsmet Bozkurt

Toprak Altında

Saatler sustu sanki soğuk bir sessizlik var
On ilde aynı zaman durdu toprak altında
Bu nasıl bir bekleyiş içerime düştü har
Kıyamet zincirini kırdı toprak altında.

Hangisini sayayım Adana, Antep, Maraş
Acil yardım bekliyor yaşlısı, bacı, gardaş
Yan yana yatmış susar olur mu böyle sırdaş
On binler ahir ömre erdi toprak altında.

Bir ana feryat edip ağlayıp bağırıyor
El uzatmış enkaza gel diye çağırıyor
Hadi acele edin bakın gün ağarıyor
Kuzusunu kan revan gördü toprak altında.

Taşların arasında gözü yaşlı bakıyor
Çocukların sesleri şu cihanı yıkıyor
Buna can mı dayanır ciğerimi söküyor
Kırılan kanadını sardı toprak altında.

Henüz nişan yapmıştı vuslata erecekti
Sevdiğiyle birlikte hayaller kuracaktı
Gelinlik giyecekken kefen mi saracaktı
Al yeşil çeyizini serdi toprak altında.

Yıkılmış üzerine nasıl canı dayandı
Körpecik bedenleri al kanlara boyandı
Güneşi bekliyorken yer altında uyandı
El ele canlarını verdi toprak altında.

İsmet Bozkurt (Dilsiz Kalem)