İnsanlar Yalnız Doğmazlar
İki Yüzlülükleri ve Bencilliklerinden Dolayı
Yalnızlığa Mahkum Olurlar
Bir Gün Çevrenize Baktığınızda
Etrafınızda Kimsenin Olmadığını Görürseniz
Ağladığınızda Göz Yaşlarınızı Kendiniz Siliyorsanız
Düştüğünüzde Tutunacak Dal Bulamıyorsanız
Elinizi Vicdanınıza Koyup,
Hayatınızı Film Şeridi Gibi Gözünüzün Önüne Getirin
Ve Nerede Yanlış Yaptığınızı İzleyin
Ömür Çok Uzun Gibi Görünse de, Hayat Çok Kısadır.
Hatalarınızın Farkına Varamadan, Size Acısını Yaşatır
Son Pişmanlık Fayda Etmez, Yol Yakınken Dönün
Yaptıklarınızın Vebali Sizi, her İki Cihanda da Ağlatır
Kısacık Ömrümüz de Sevdiklerimizi Kırmadan,
Onları İncitip Ağlatmadan Mutlu Edelim
Sonra da Ebedi Hayatımıza Huzurlu Bir Şekilde Gidelim
İnsanoğlu Gariptir, Yaşarken Elimizden Tutan Yok
Ama Ölünce Bizi Omuzlarında Taşıyor
Yere Düşmeden Tutun Sevdiklerinizi
Çünkü Toprak Aldığını Geri Vermiyor
Kayıt Tarihi : 9.1.2025 07:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsan ne kadar çok severse sevsin, Sevgilinin yüreğinde olduğu kadar vardır Kendini nasıl anlatırsa anlatsın, Karşısındakinin Anladığı kadardır..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!