Toprak Şiiri - Rasim Köroğlu

Veysel bile bilemedi,
Ermez sana akıl toprak.
Giden geri gelemedi,
Çık aradan, çekil toprak.

Pek yukarda dağlar başın,
Gülmez yüzün, çatık kaşın,
Hele biraz iyi düşün,
Mağrurlanma, bükül toprak

Usandırma bizi naza,
Girip durma türlü poza,
Allah verdi seni bize,
Boş oturma ekil toprak.

İşte güneş, işte hava,
Tohum burda, suyun aha,
Vermez isen ürün daha,
Utan biraz, sıkıl toprak.

Katlansam da bin çileye,
Kulak asmam velveleye,
Çok alıştın zelzeleye,
Değiştirme şekil toprak.

Duy Rasim'i, yaşlı küre,
Sen yaşarken uzun süre,
Alma beni birden bire,
Gel yiğitçe sokul toprak.