bir sonbaharın savurgan rüzgarları arasında
yaşlı çınarın tepesindeki daldan kopup
alabildiğine savrulan
alabildiğine amansız
alabildiğine umutsuz
yok olma endişesiyle titrerken
kucak açarak toprak yüzüme gülümsedi...
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




artık toprak kokuyorum
artık bende toprağım
yanlızlık çekenlerin sırdaşıyım
sonsuzluğa geçiş yolunu inceden gizleyen
dokunmadan aralanan perdesiyim.
hayata doğru ardına bakmadan koşanların
adım attığı ilk noktasıyım.
sonsuz ilahi güce,
beni hayat hazinesiyle nimetlendirene
bir adım daha yaklaşmaktayım...
YARAP SANA MUHTACIM
geldiğimiz yere gideceğiz elbet yeter ki o toprağa layık olalım
saygılar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta