Toprağını sulayıp, başaklar buğday verse,
Yaşam ne kadar güzel, rüzgarda dolaşırsan
Yar senden ayrılınca, cennette hakka erse
Güneşinde gezinip, sevmeye alışırsan
Kazandıkça bölüşür, tutuversen elini
Konuştukça gülüşür, tutamazsın dilini
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta