Şu batı Trakya dediğimiz
Toprağında peynir ekmek yediğimiz
Kimi gülüp kimi ağladığımız
Zoru görünce el kol bağladığımız
Bilemedik bu toprağın kıymetini
Kaptırdık ellere zimmetini
Kimi dedi gel kimi dedi kal
İki arada bir derede olduk aptal
Sat babam malını öyle gel
Sonrada buralarda dökül tel tel
Ağlayıp dökmüşsün gözyaşını
Dönüp bakmamış kimse kaldırıp kaşını
Sattık elde olan malları
Yedik sağda solda paraları
Bakar olduk ele güne muhtaç
Halimiz harap yaşarız kimi tok kimi aç
İntizar etmek istersen birisine
Küfretme adamın ölüsüne dirisine
Dua et rica et Hak Tealaya
Yaşasın azınlıkta göğüs gersin her belaya.
Kayıt Tarihi : 11.8.2008 18:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!