Değince saban demirinin ucu
sürülen toprağın bedeni uyanır
kucaklar sevgiyle gelenleri
örene saçılan tohumu
zaman çöker birazdan
acıyavşan kokusu tüten
gecenin sessizliğinde,
bir çocuk gölgesi büyür içimizde
ıslanmış yağmurlu saçlarıyla
toplarken güneşin sıcak eli
dinlenmiş yüreğin hasadını
akıtılmış emeğin terini
döllenmiş toprağın türküsü duyulur
Kayıt Tarihi : 3.9.2002 03:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!