Halk etmiş turabdan; atamı Allah!
Halife kılmış; dünyaya onu!
Tevazu gerekir; her kula billâh!
Toprağa rücudur; şu arzda sonu!
Öfkeyle kalkanlar; iblise uyar!
Gazaplı mizaçlar; yanlışa kayar!
Yapmalı her mümin; sünnetle ayar!
Hilimden razıdır; her daim sani!
İblisi tart eden; oldu kibir’i!
Benlikle diklenip; kırdı kebir’i!
Laneti getirdi; nahoş tabiri!
Melekçe kalmaya; o oldu mani!
Tevazu gösteren; toprağa benzer!
Onunla meyvedar; dağ, taş, ova, ber!
Bitkiye, eşcara; analık eder!
Nerede ateşin; meyvesi hani?
Sulara mahzendir; madene hami!
Üstünde ev kurar; kuş kurt ve kamu!
Ondandır mabetler, ondandır cami!
Ağırlar üstünde; insan ve cini!
Toprak ne yardır; nede yarandır!
Yar; yalnız Mevla, yaran; Kur’andır!
Kıyamet anında; oda virandır!
Bu sonu bilirde; aşmaz haddini!
Hakka kul olan; benliğe dalmaz!
Halil-i hak olan; gururlu olmaz!
Manada yükselir; yerinde kalmaz!
Ruhuna cevheri; koymuşsa bani!
Eceller gelince; gireriz ona!
Kaçılmaz kaderdir; bana ve sana!
Yapılır vedalar; fani cihana!
Yer bulur göğsünde; veli ve cani!
Geçici duraktır; şu meçhul mezar!
Ebede muntazır; müminde nazar!
Cennetin yolları; uzarda uzar!
Olunca lika'lar; ruh olur kani!
16.08.2007.
Bünyamin DemircanKayıt Tarihi : 16.8.2007 12:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
insan topraktan yaratılımıştır ve yine toprak olacaktır.tabiiki sadece cesedi toprak olacak,kıyametten sonra ise tekrar layık olduğu bir cesede nail edilecektir.ruh o cesediyle,ya cennete yada cehenneme sevk edilip,ebediyyen oralarda iskan edilecektir. öyleyse insan; her zaman haddini bilmeli,tevazu ve alçak gönüllülükte,mayası ve anası gibi olmalıdır.
Şiir güzel ve emek mahsülü idi........tebrikler
Saygı sevgi ile
TÜM YORUMLAR (1)