incecik sedânla mühürlemeli
bu toprakları
bahçende boğduğun erkeklerin
vakur gülüşleriyle
sesi toprağa yakın olanın hem
ayışığına yakındır dili
senin ölümün
demiri bizde dövülmüş oklarladır
bunu biliriz sesizce ağlarız
ve ser verip de sır vermeyen
ışıltılı zırhlardan bıkılmalı artık
Kayıt Tarihi : 15.12.2002 16:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!