Toprağın Kan Sesleri Şiiri - Nurten Tarım

küle dönmüş insanlıkta bir çocuk
bakışında kelepçe gerçekler
rüzgarına soğuk nefesi karışmış
umut mevsiminde kurşuni yağmur

ağlama çocuk
çığlık atıyor toprağın kan sesleri
beynimi tırmalıyor
sesim kaçar gibi dilim balçık
ölüm gölgesinde sarhoş gibi
sokaklar bir o yana bir bu yana
nasıl anlatılır
nasıl
bıcak sırtı gerçekler varken
gün geçmiyor ki onlarca şehit
mutluluğu anlatacak yüz yok çocuk

geçmek bitmiyor
bitmek bilmiyor
saatlerin zemberiği kırık
ben seni çocuk
çürümüş savunmalarla avutamam
benliğim bana sırtını dönmüşken
avuçladığım kumlarda güneş kuruyor

üzgünüm
düşlerin nedir diye sormazlar çocuk
yanılmışlık kaçak bakışlarda
yarınlara ihanet edildi çocuk
cebinde ödünç cevaplar
unutulan sözlerde uyuttular bizi çocuk
kırmızı kelimelerle çaldılar hayalini
günahkar yeminlere doğarken güneş
çok sesli koroda suskunluk gün batımı
yıldızlar uykuma ölüm kusuyor
nası neyi anlatsam
dilimde cam kesiği cevaplar

her biri
duygular kefenlenmemiş ceset misali
ağlama çocuk
ağlama çocuğum
kalbine kar yağarken
çığlık atıyor toprağın kan sesleri