Geceyi sabah etmemek için
Sabahı akşam etmemek için
Uğraşıyorum ne zamandır.
Ne yapacağını bilmez bir hal aldı yaşamım.
Ölmeden toprağa gömüldüm demiyorum da
Toprakta olanlara olan özlemim çekiyor kendine beni diyorum.
Toprağa her bastığımda yüreğimden gelen kalp atışlarına benzer bir ses geliyor kulaklarıma.
Bir telaş var güneş kendini gösterdiğinden beri
Karıncasından ağacına kuşundan bulutuna
Hepsi birlikte hareket ediyor.
Ne kadar da uyumlular.
Yağmurla gelen toprak kokusu
Bulutların arasından süzülen kuş sürüleri
Karıncalara yardım etmek istiyorum,
Taşıdıklarını alıp istedikleri yere götürmeyi
Ama onlar kendileri halleder herşeyi
Bu yüzden vazgeciyorum ve sağ salim gidecekleri yere varmalarını temenni ederek.
Kuşlar gittikleri yerlerden dönüyor gibiler.
Annem yine gelmedi!
Zümrüdü Anka
Kayıt Tarihi : 15.5.2019 23:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!