Toprağın Dostluğu Şiiri - Selahattin Ölmez

TOPRAĞIN DOSTLUĞU

Kayboldu ezgi gibi çizgiler,
Bir pay göründü gözlerime topraktan,
Elveda sözcüğü aciz kaldı,yetemedi sözcükler
Merhaba der gibi bir ses geldi topraktan.

Merhabası merhametsizdi toprağın,
İdrak edemez oldum gölgesinde beyazın
Ne kadar faydası olurdu artık niyazın
So nefes hanesinde bir pay aldım topraktan.

Sanki bir nehrin akıntısıydı hayat
Şuursuz bir yücüydü beden,işe yaramıyordu feryat
El uzatsam,dostlardan dilesem de imdat,
Hoş geldin der gibi bir ses geliyorken topraktan.

Sesler kayboluyordu,akan seller içinde,
Bir sır gizliydi sanki toprağın davetinde,
Su,toprak,beden anlaşmıştı sanki son deminde,
Anladım aslım gelmiştir benim topraktan,
Fayda gelmiyor o an, eş dost ya da evlattan
Anladım başka dost yokmuş insana,
Daha önemlisi yokmuş,
Halk oyduğum,pay aldığım topraktan..

SELAHATTİN ÖLMEZ
24.03.2010-OSMANİYE