Toprağın Çocuğu
Toprağın sevdası insan
İnsanın sevdası toprak
Toprakla sevişir insan
İnsanla sevişir toprak.
Toprak canlı yorulgandır
Dinlenmeden doğurgandır
Tütsümüzde bir yorgandır,
İnsanla didişir toprak.
Zulmü yoktur beyi vardır
Her dalda çiçeği vardır
Bitmeyen tekniği vardır,
İnsanla güreşir toprak.
Dünyamızda ruhsat bilmez
Tutsak değil, fırsat bilmez,
Verir verir, hasat bilmez
İnsanla kaynaşır toprak.
Gökyüzünü donatırlar
Yeryüzünü sulatırlar
Canlıları yaşatırlar,
İnsanla yarışır toprak.
Hayat için yön kurgulu
Çeşit çeşit türlü yolu
Toprağın çocuğu dolu,
İnsanla oynaşır toprak.
Nazır’ım aşk topraktadır
Türlü sevi koşmaktadır
Bir ölse bin doğmaktadır,
İnsanla paylaşır toprak
Kayıt Tarihi : 28.9.2013 14:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kolları incitmedi çocuksu bedeni
Bilirim sonsuzlukta toprak saracak
Topraktan başka varmı bize yar olacak
Dolu dolu sevgi kokan, brinci dörlükte ses tonlamasıyla yaratılan alliterasyon şiirsel kalitenin başarısına damgasını vurmuş. Toprak... Toprak.. ah kara toprak... Sende huzur bulacağız, koynuna saklanarak...+..+
TÜM YORUMLAR (31)