Toprağın Çağrısı Şiiri - Ahmet Kurnaz

Hani, düşler kurduğum çocukluğum nerde,
nerde bitmez sandığım çocukluğum.
Neredesiniz.
Ak benekli göklere kanat açardım
yıldızlar oynaşırdı gözlerimde.
Ya ümitlerim,
Bir tutam kırmızı kanarfildi avuçlarımda.
Dünya...en büyük oyuncağım,
kader.belki çok uzak bir dost,
En mutlu ben,
en büyük babam.
Ya şimdi.Can evime kor düştü
darma dağın gönül tezgâhım.
Düşlerin en sonunda ölüm
her günün başında çaresizlik.
Ağlamak,
gözlerime yabancı,
yüreğimden eksik olmayan haykırışım.
Bulutlara taktığım parmaklarım titriyor şimdi
ürkek dolaşıyor ayaklarım kaldırımlarda.
VE TOPRAĞIN GEL ÇAĞRISI,
çınlar kulaklarımda.

09.ARALIK 1991/Elbistan