Böylesi insanlarla aynı havayı solukluyor olmaktan utanıyorum!
Böylesi insanlarla aynı 'vatan' toprağı üzerinde yürüyor olmaktan utanıyorum!
Böyle kişilerle aynı çeşmeye ağız veriyor olmaktan,aynı ekmeği lokma ediyor olmaktan, aynı yağmurda ıslanıp bu ülkenin aynı sevincini-hüznünü paylaşmaktan utanıyorum...
Uğruna ne düşüşlere tanık olduğum toprağımın, böylesi insanımı içinde barındırabiliyor olmasına tahammül edemiyorum...
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta