TOPRAGIM
Terkettim sılayı düştüm gurbete
Kimsede derdimi sormuyor burda
Vardiye zamanı çıktım nöbete
Gecenin sabahı olmuyor burda
El yurdu insanı halden anlamaz
Konuşsam söylesem dilden anlamaz
Konuşmuş bedenler gülden anlamaz
Insanın değeri kalmıyor burda
Özledim toprağım köyü özledim
Günlerce postadan mektup gözledim
Hayatla yapıştım ömür eledim
Sanma ki bedenim solmuyor burda
Tütmesin ocağı batsın parası
Kabuk tutmaz oldu gönlüm yarası
Tatsızdır yemeğim ekmek arası
Misafir kapımı çalmıyor burda
Ölürsem cesedim götürün Yurda
Kırık kalem yanıp kalmasın darda
Külümü savurur yellerde kurda
Ölüler toprağa yatmıyor burda.
MUSTAFA KARAKAYA
Kayıt Tarihi : 7.5.2019 17:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!