toprağı tavına külür gibiydi
deşeleyip tohum ekesin gelir
ateşten kavına pelür dibiydi
cemresine lokum çekesin gelir
dalının ucuna suyu yürümüş
nazına tacına huyu bürümüş
ağar karlarını kuyu kürümüş
pekmezli şerbete çökesin gelir
çiçekler renklice süsler alanı
çim yeşilliğinde sesler kalanı
kuşlardan cıvıltı besler olanı
yüreğinde sevgi dökesin gelir
göleğinde kuşlar yüzüyor iken
yeleğinde kışlar süzüyor iken
beleğinde kaşlar üzüyor iken
allı baharından sekesin gelir
ozan efem doğa uyanıncaya
erdiğine beri gün yanıncaya
kısacık kapıya dayanıncaya
sevincine kolu bükesin gelir
290412denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 16.5.2012 23:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!