Toprağı Sevmek Şiiri - Duran Saper

TOPRAĞI SEVMEK

Öğle seviyorum ki şu toprağı,

Karınca ayaklarıyla

Yürümek istiyorum onu.

Nerede topraktan bir duvar görsem,

Örümcek olup sarmak istiyorum .

Bir de ulu bir ağacın dibine dolmuşsa,

Su olup özüne işlemek

Ilgıt-ılgıt

Yavaş yavaş akmak istiyorum.

Güneş olup doğmak istiyorum

Sabahın şafağında.

Ay olup ışıtmak akşam sefasında.

Yıldız gibi parlamak üstüne

Gün batımında.

Gökyüzü olup cemal cemale bakmak,

Şimşek olup akmak içine doğru,

Yarıp karnını, sonsuzluğuna

Bakmak istiyorum.

Bir taş olup, yaslanmak istiyorum

Kara bağrına.

Bir gül olup, dikenimle beraber

Yırtmak yüzünü...

Buğday olup, yeşil- kuru tabiat kokmak,

Onunla var olup,

Onunla yok olmak istiyorum.

Kainatı sığdırmışım içime,

Toprak Anamdır benim.

O gidilen yol,

Yol gösteren,

Yarışın sonu

Varış yeri.

Çilekeş yalnızlıkların kucaklaşan teri.

Canlı cansız her varlığın kaderi.

Seviyorum toprağı ben,

Onu sevmek her insanın görevi

Toprağı sevmek her insanın görevi.

Duran SAPER - Bursa 30.07.2009