Toprak kokardı babamın elleri,
Çatlak nasırlarında toprak beslerdi.
Her tokadı kurşun gibi ağır,
Her tokadında koklardım ellerini.
Babam toprağı çok severdi
Bilirdim,
beni de toprağı sever gibi döverdi.
Toprak derdi babam
Berekettir,
Kadından daha keskin;
Bir eker,
On biçersin.
Erdin sonunda muradına,
Girdin kara toprağın koynuna.
Hani toprak bereketti.
Bir ekecek.
On kere biçecektik seni.
Nerede kaldın, gelmedin baba.
Toprak kokardı babamın elleri,
Babam toprağı çok severdi.
Bilirdim
Beni de toprak kadar sevdi.
Kayıt Tarihi : 20.1.2008 10:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Her ölümde bir hikaye vardır dostlar.Bu şiirirnde hikayesi, Babam ve ölüm. Ne acı bir ikili oluşturdular. 28,11,1990
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!