Toprağı Dehleyelim Şiiri - Ali Tekmil

taş biliyor her şeyi
ona söyledim

kırılma makamında düz akşam
yüze yüze Serdivan’a varırız

bir kuşun kanadını bin çiçekle yüzleriz
adı Mıstık
ağzı öper ağzımızı öter ayak dans
ceviz gelir kiraz olur
kızılcığa az kalır
gün doğarken bana gel ki
tan yerimi köz alır

a güzelim perileri gelin ettik
oğlan evi Deveci

duvarları dinliyorum üç yanım uçuk
vakit durmuş sol yanımda asılı
nereye baksam akşam
nereyi sorsam karaŞam
ölüm uzun dar zıbından başlıyor

durdurun bandoyu
bandoyu durdurun
dinleyin
bir memleket boğuluyor
adına uçurum diyorlar fakat
uçurumdan daha korkunç
ve karanlık
kanın açtığı kanyon
on bin yıllık bir nehir akıyor içinden
tanrıların gülen yüzü
kadın ve çocuk çığlıkları
ergen yüzleri
ve sunağın kahreden sabrı
akıyor

burası kanyon başı
bu da memleket
ne kadardır düşleriyle arasındaki yol
tıpırtının kaç notası kalmıştır
kasabın kitabında insaf yazar mı
vazgeçer mi av etine kalkan kol

taş biliyor her şeyi
ona söyledim
deh! diyecek toprağa

Ali Tekmil / 30.07.2016-Urla.