TOPRAĞA VERDİM
Biterken umudum çaresiz kaldım
Elimle Ali’mi toprağa verdim.
Acıyla tabutun omzuma aldım
Elimle Ali’mi toprağa verdim.
Direndi bedenim kalbim yanarken
Dinmiyor gözyaşım onu anarken
Yıkıldım kabire koyup dönerken
Elimle Ali’mi toprağa verdim.
İyiyim diyerek kandırdı beni
Kızıp darılsam da olmazdı kini
Aşırı sevmenin bu muydu sonu
Elimle Ali’mi toprağa verdim.
Bir ben değil cümle alem severdi
Açıktı sofrası gelen doyardı
Mezarında otlar erken yeşerdi
Elimle Ali’mi toprağa verdim.
Demedi derdini bizden gizledi
Kestiler yarayı beyin sızladı
Ölmüş babasını son kez özledi
Elimle Ali’mi toprağa verdim.
Canımı verirdim çare olsaydı
Azrail ömrümü bölüp alaydı
Sen değil ben kuzum Nadir öleydi
Elimle Ali’mi toprağa verdim.
Not: Ciğer parem abimin oğlunu 57 yaşında ki Ali ÇİTİL’i kanserden kaybettikten sonra yazdığım şiir.
Nadir Çitil
Kayıt Tarihi : 21.2.2019 09:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!