Toprağa Verdiğim Gözler

toprağa verdim gözlerini
içine mahpus olmuş geleceğimle
ilk taşı ben attım sol elimle
görmüştüm oysa bir gün geleceğini
kanattığım tüm çiçeklerde
kaybolmuştum oysa
çocuktum ilk ağladığımda
sondan da ilk baştan da saydığımda
hep gördüğüm o yakamozdu karşımda
ayakta dimdik kaldığımız
acıttığında ilk ağladığımız
ağladığımızda ilk acımız
hani ilk hıçkırık ciğerden,
nefesimizi kesen
öksüzlüğümüzü uğurlarken yarınlara
ilk rüzgardı esen...
bakmıştım ya hani
ölmüştüm ya
elimi köz ateşten almıştı ya bir şefkat eli
uçacakmış gibi düşmüştüm
yerlerden yukarıya
şimdi uzattığında ellerini
tutamazsın
bağırsam da sesimi duyamazsın
dedim ya gömdüm gözlerini
bulutlara gömdüm, ağıtlara gömdüm
artık büyüdüm
yüreğimdeki tüm mermilerimi
hayalimi, geleceğimi ve en çok da gözlerini
kimsesiz yaban ellerdeki bebeleri
yalnızlığımdan devirdiklerimi
en sonda kirpiklerimi
Gömdüm..
sağ elimdeydi oysa gözlerin
mavi çiçekler kırmızı göklerin
yağdı yağmur niyetine sözlerin
mermi,diken,toprak,hüzün
haydi şimdi toprağıma düşün....