TOPRAĞA HASRET YAĞMURLAR
Toprağa hasret yağarken yağmurlar
Burcu burcu kokar toprağın teni
Bir şey hatırlatır bize çamurlar
Neyden yaratılmış insan bedeni?
Duymaz mısın gök gürlemelerini?
Sevinç çığlığıdır çakan her şimşek
Doyum olmaz seyre şekillerini
Sanma ki atılan havai fişek
Suyu damla damla emen bitkiler
Alır topraktan her türlü gıdayı
Tek elde toplanmış belli yetkiler
Duyar gibiyim şükreden nidayı
Sevdiklerimiz hep toprak altında
Bundan mıdır saçılan güzel koku?
Hakikat şudur ki haddizatında
Yağmurla beslenir hücreyle doku
Kabir, topraktaki son durağımız
Kefen bezidir sade bizim olan
O bizi bekler biz gün sayarız
Ölüm gerçek, gerisi yalan dolan…
HALİL MANUŞ
05/10/2017 – 08:45
Kayıt Tarihi : 6.10.2017 08:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!