Hasretim sana ey kara toprak!
Burnumda buram buram kokun var
Budur ömrümden kopan son yaprak
Al beni yanına, ol bana yar
Kar düşer gönlüme, yakar teni
Cesedimi beyaz kefene sar
Burağım sen ol, ulaştır beni,
Sen bas bağrına, mahşere kadar
Neden bana bu kadar yabancı,
Neden bana bu kadar uzaksın
Yıllardır var gönlümde bu sancı
Seni sevmeyenlere tuzaksın
Azrail’i beklerim ben her gün
Bir türlü gelip, kapımı çalmaz
Hey cesedim! Sen yerlerde sürün!
Tonlarca buz ateşimi almaz.
Toprak gözlerim, toprağı özler
Kör nefsim terk-i firar eyledi
Dilimde hep ona dair sözler
Hep dinledi, ve hep onu söyledi.
Kayıt Tarihi : 6.5.2006 11:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aynur Yazıcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/06/topraga-hasret.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!