Toprağa düştü Şiiri - Osman Onuktav

Göz açtığı anda nidalar attı
Bağlandı el ayak kundağa düştü
Sallandı beşiği masalla yattı
Serpilip büyüdü kucağa düştü

Çağa uygun değil sosyal yapısı
Ergenlik yaşında çaldı kapısı
Günü birlik aşkla elde tapusu
Emsali dururken bunağa düştü

Kimine esmerdi kimine sarı
Bekâra sevgili evliye karı
Özünü alınca bal yapan arı
Yaprağı solunca batağa düştü

Dokunmaz hayatta suya sabuna
Koşar bir füsundan diğer füsuna
Her ortamda benzer bukalemuna
Bozuldu endamı ayağa düştü

Gecenin koynunda maziyi andı
Taş olmuş yüreği mum gibi yandı
Loş ışık görünce gençliği sandı
Yıkıldı o anda yatağa düştü

Yıldızdı lakabı söndü bir anda
Hakikati gördü dönen bu handa
Bir deri bir kemik verilen canda
Topraktan gelmişti toprağa düştü