Bu toprağın çocukları,
Zalimlerin oyuncakları,
Puslu havalar,
Uğursuz yeller,
Soldurur tomurcukları…
Binlerce yıllık kültür,
Çatırdıyor kütür kütür…
Fikirsizlerde zikir kan,
Gitmiyor canlarından,
Toprağa düşen can…
Kravatlı birçok tok yılan,
Zehir kusuyor koltukta,
Taş kaynıyor tencerede,
Güzelim ülkede canlar,
Kavruluyor yokluktan…
İçi boş laflar,
Uçuşuyor kanatsız,
Edep güz yaprağı,
Genişliyor bataklık,
Gül açmıyor sanatsız…
Yürek cenderede,
Hedef tahtası beyin,
Baharımız nerede,
Sorgula dilsiz gülüm,
Toprağa düşen biziz…
Kayıt Tarihi : 26.8.2009 16:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mahmut Cantekin](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/08/26/topraga-dusen-biziz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!