TOPRAĞA DÖNÜNCE
Sararmış yapraklar dönmüş gazele
Benizler de solmuş,gönüller üzgün.
Yas tutuyor yükseklerden bulutlar,
Beyaz gelinliğiyle ,toprağa dönünce güzellikler.
Beyaz duvağını takmış başına
Sanki yaşlanmış,kır düşmüş saçlarına.
Deli gönlümün göz yaşlarına
Dayanır mı yürek,hıçkırıp gider?
Dayanmaz özüm,özledim kokusunu
Boynunu bükmüş,menekşe gözlüm
Bir selam gönderdim,gitmiş hoşuna
Gönderince akasyadan bir salkım takmış boynuna.
Ne güzel yakışmış boynundaki yazma,
Mor laleler gibi boynun bükersin,
Sabret ereceğim,kalmadı bahara
Hasretini çektiren kışlar utansın!
20.09.2020
R.EVŞEN
Kayıt Tarihi : 8.10.2020 10:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!