gurbet bizi bizden koparıp aldı
rüzgarda savrulmuş yaprağa döndük
seni beni ayrı yerlere attı
bağrımız çatlamış toprağa döndük
kader diye diye ömrü tükettik
sabırda selamet buluruz dedik
bir günlük gülmeye bir ömür verdik
yağmura susamış toprağa döndük
saçımıza aklar düştü kar oldu
yüzümüze her gün çizgiler doldu
kalplerimiz bile artık yoruldu
bağrımız çatlamış toprağa döndük
içimize aktı kanlı yaşımız
zehir oldu ekmeğimiz aşımız
bedenimizde ayrıldı başımız
yağmura susamış toprağa döndük
sen orada ben burada tükendik
dön bak mazimize ne hale geldik
ne ağladık nede bir kere güldük
bağrımız çatlamış toprağa döndük
Kayıt Tarihi : 3.10.2014 21:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatih Tutuk](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/10/03/topraga-donduk.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!