Bahara kar düştü
Aka karalar düştü
Gönle bir ukde üşüştü
Toprağa rıza-i ilahiden bir nefer düştü.
Namert mert uykusunda
Mert bir gece pususunda
Devletin salahiyeti hususunda
Toprağa rıza-i ilahiden bir nefer düştü
Aile dünya yularında
Sevgi gönül duvarında
Mertebe-i ecmel şehitlik ocağında
Toprağa rıza-i ilahiden bir nefer dustü.
Kalpdir imana sancak
ve Dahi niyettir mümine ocak
Sen kendinden geçeceksin ki ancak
Tebaa yaşasın, sevgi yaşasın, devlet yaşasın.
Korkak olan hiç düşer mi dara
Senin ümidin mi yoksa yüreğin mi kara
Dara erişince kaçacak yer ara
Namerdin giysisidir her kanlı para
Ey namert! Hani milyonları örten bu vatandan
Hani kızıla kazınmış bu ay ve yıldızdan
Hani babanın aile ocağından
Rahatlık mı battı da bürûz ettin leş kucagından?
Ey namert her kışın ardında bir bahar vardır
Sanma ki bu tarifsiz gece ebediyen srer
Her gecenin şafağında bir ziya vardır
Sanmaki bu ziya kuldandır. Kulun üstnde bir kudret vardir.
Mert mert dedik, hoş
Sana merti anlatmaya ne hacet
Ondan kaçarsın zaten seni gidi lanet
En iyi yaptığın iştir Hadi mazlumları talanet
Ey mazlum yeşil kuşların kursaklarında cenneti temaşa et.
Andolsun ki mazlumların ahı sizedir
Devran eder dünya leşiniz bizedir
Bilmezmisin mümine emel Allaha cevhdir
İt sürüsüne düşen bu cennet vatani terktir.
Kayıt Tarihi : 15.2.2019 02:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!