Ören bir sahil beldesiydi Gökova Körfezi’nde,
Ayten Abla emekliydi, yaşardı Milas-Ören’de.
Şirin evi bahçeliydi, yakındı denize.
Çocukları yoktu ama mutluydu,
Çiçekleri ve kedileri koymuştu onların yerine.
Minnoş’ un annesi ölmüştü dün gece.
Dost dost diye nicesine sarıldım
Benim sâdık yârim kara topraktır
Beyhude dolandım boşa yoruldum
Benim sâdık yârim kara topraktır.
Nice güzellere bağlandım kaldım
Devamını Oku
Benim sâdık yârim kara topraktır
Beyhude dolandım boşa yoruldum
Benim sâdık yârim kara topraktır.
Nice güzellere bağlandım kaldım
böylesi bir konuya gösterdiğiniz duyarlılıktan dolayı sizi kutluyorum...herkes Ayten abla gibi merhametli olsa ne güzel olur dünya...o güzel yüreğinize emeğinize sağlık....
Harika bir manzum öykü... İşte şiir insanın kalbine böylesine güçlü yeredebilir. Başarılı kaleminizi kutluyorum. ++
TOPOŞ İLE MİNNOŞ'un hikayesindeki dostluk, şevkat, yardımlaşma temasından bir insan olarak çıkarılabilecek büyük dersler var. Eskiden her mahallenin delisi, her evin kedisi olurmuş. İnsan ruhunun kemale ermesinde kedi veya başka cinsten minik evcil dostlarımızın büyük katkıları olduğuna inanıyorum. Hayvansever bir şair dost tanımış oldum. Çok mutluyum. tebriklerimle. Tam puan.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta