Karşıyken herkes seni sevmeme bu kadar
Ben tüm yasaklara rağmen sevdim seni
Görmedi kimse sevince doğan renklerimizi
Bilmedi senin bende kaç mevsim ettiğini
Sen de bilmedin varlığının bahar
Yokluğunun kaç güz geçirdiğini sırtımdan
Kambur duran bir kadınım ben
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta