Öfkenin rüzgarında yankılanan çığlık,
Zamanın kirli akışında kaybolan umutların ışığı.
Sözde özgür, özde tutsak insanlar,
Kafeste öten kuşlar gibi, kanatları kırık hayaller.
Gökyüzünde dolaşan uçsuz bucaksız yalanlar,
Yeryüzünde sürüklenen kırık dökük duvarlar.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta