Toplumun Aynası Şiiri - Salih Küçük

Öfkenin rüzgarında yankılanan çığlık,
Zamanın kirli akışında kaybolan umutların ışığı.
Sözde özgür, özde tutsak insanlar,
Kafeste öten kuşlar gibi, kanatları kırık hayaller.

Gökyüzünde dolaşan uçsuz bucaksız yalanlar,
Yeryüzünde sürüklenen kırık dökük duvarlar.
Kardeşlik masalları anlatılır dudaklarda,
Ama gerçek sokaklarda, ihanetin soğuk yatağında.

Dillerde dolaşan gülücükler, iğrenç birer maskedir,
Gizlenen kin, yüreklerde büyüyen kara bir çiçektir.
Çürüyen bir dünyanın kokusu sarar etrafı,
Atılan her adımda çıkartır geçmişin hayaletini.

Kandırılmış beyinler, düşündürülmüş kitleler,
Gölgeler arasında kaybolan insanlar.
Hakikat arayışında yok olur gerçek,
Sözde özgür, özde tutsak bir avuç insan etrafında.

Sevgiye gömülen nefret, yeşertir yıkımı,
Kalplerde açan karanlık, gölgeleri büyütür.
Toplumun aynasına bak, yansıyan yüzünü göreceksin,
Yalanın egemen olduğu bu dünyada kaybolmuş bir benlik.