Toplumsal histeri Şiiri - Hüseyin Demircan

hapşıranı görüp deme
çok yaşayın türü lafı
istemeden yapılıyor
bunun gibi büyük gafı

afiyetle yenir helva
şekli başla yanı gel ve
eşek değil ise anlar
olmasın kahvenin telve

evladını öpme bile
günümüzde şimdi çile
bulaşırsa korkusu var
deve gibi hörgüç ile

elin avucun sığmıyor
tıp bilim çare yığmıyor
şükür henüz iyi günler
balta sapı kar yağmıyor

yorgun halsiz düşermişin
kabararak şişermişin
diyorlarki idrarını
iltihap kan işermişin

işin yoksa gel ol aşı
ağrımazmış insan başı
hemşire enjekte vakti
bakmaz kimse gözü yaşı

yaşın yanı yanar kuru
şuursuz bakışlar duru
kıyametin alameti
sanki israfilin suru

sürü hali gezemezsin
kim hastadır sezemezsin
bugün varsa yarın yoksun
mazlum garip ezemezsin

eczanede dezenfektan
kalmasın hazırla aktan
kefenini pamuğunu
koru şahsın tuzak faktan

teneşirde evirirler
dirgen ile çevirirler
bol kireç bulalı kuyu
el değmeden devirirler

burunların akasıdır
açılmasın yakasıdır
çok büyük farkla solladı
yüzyılın tüm vakasıdır

bakan sayma şu sinyorlar
iğnesinden tırsıyorlar
uygun dilde davet eyle
yüksek sesle sarsıyorlar

varsın sarssın deme hopu
sayar döker soyu sopu
kapsa mikrop hak korusun
birbirine atar topu

toplumsal histeri gibi
şizofreni buldu dibi
takip eder kapı baca
kovduğum domuz gribi

sorunu cebin yok para
geri kaldı açık ara
kara yazgı şu milletin
titriyor halinde sara

saramadım ben seni nar
dudaklı inci dişli yar
hayal oldu kavuşmamız
hep gezerim diyar diyar..