Her gün ki, koşuşturmalardan biriydi yaşanan
Cumhuriyet meydanında
Günü kurtarma telaşında
Yorgun kalabalıklar
Dalgın bakışlarında
Krağı vurmuş umutların hüznü var
Yüreklerinde ise
Başka baharlara ertelenmiş hayallerin
Çaresizliği yanar.
Hayat ise;
Olanca acımasızlığı ile
Zehmeri yüzünü sergilerken
Yaşamın elde kalan son sıcaklığını da
Çalmaya çalışıyor.
ve çaresiz kalabalıklar
İster istemez,bunada alışıyor.
Kadercilik,kaderimiz mi sandık
Yoksa biz mi kaderi anlayamadık
Ah kalabalıklar!
Kader tahtasına çakılmış paslı çiviler gibi
Her kez yerinde sabit oldukça
Özgürlüğün ne anlamı var
Gönüllerde durdukça
Oysa ki özgürlüğün önünde
Tüy gibi hafif olmalı insan
Salmalı kendini onun rüzgarına
Götürmeli seni
Özlenen yarınlarına
Toplumsal kaderi
Toplumlar yönlendirir
Toplumuysa bireyler
Öyleyse ne ağlaşıyoruz ki beyler.?
Kayıt Tarihi : 17.2.2008 11:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
10 PUAN+ANT.
'Toplumsal kaderi
'Toplumlar yönlendirir
'Toplumuysa bireyler
'Öyleyse ne ağlaşıyoruz ki! beyler.'
Hamit Korken
Sevgili Dost;
Ne güzel ifade etmişiniz gerçekleri. Bizlerin bir görevi de kitleleri bilinçlendirmek değil midir?
Şiirinizi severek okudum.
Sizi yürekten ve tüm samimiyetimle kutluyorum.
Nafi Çelik
Götürmeli seni
Özlenen yarınlarına
Toplumsal kaderi
Toplumlar yönlendirir
Toplumuysa bireyler
Öyleyse ne ağlaşıyoruz ki! beyler.
müzeyyen başkır
SAYGILARIMLA
TÜM YORUMLAR (24)