Topluma mal olmuş değerli şairlerden ...

Nişanlılık.

Hangi birini anayım,
Buluştuğumuz kumluk uzak iskele,
Her yerde bir başkalık,
İlk defa gelişimiz el ele...

Sonra bir gün kalabalık beyoğlu,
Girdiğimiz dükkânlar, güler yüzlü satıcı,
İkimizi yan yana oturtup,
Resmimizi çeken fotoğrafçı.
Rüzgar dinmiş, ağaçlar dinler gibi,
Gün batarken, o sakin sonbaharda.

Akşamları dolaşmamız,
Kolkola Mühürdarda.
Bir adam sokak fenerlerini yakar,
İncecik vücudun vücuduma dayanırdı.
Her yolcu halden anlar, bizi uzakdan tanırdı.

Duya geldiğini parmaklarımın o yüzükler,
Birinde benim adım, birinde senin adın.
Altın ışıklarıydı sanki,
Yepyeni tertemiz bir hayatın.
Ne kadar ümitli ne iyiydik,
Önümüze düşmüş bahtiyarlık.

İyi komşularla dolu mahallelerde,
Kiralık bir kat arardık.
Bir an gülümseyen talih değişen kader,
Ömrümde bir tek o sonbahar,
Ömrüm oldukça anacağım.
Bir rüya görür gibi geçtiğimiz sokaklar.

Ziya Osman Saba/ Nişanlılık şiiri/ yirmili yaşlarımın şiir defterinden...

Talih.

Acep neden her akşam, içerimde bir hicran,
Gönlümde acı bir gam, gözlerimde nem olur
Vuslatı bimem fakat, hasret benimle her an,
Keder dersen her zaman, neşeyse bir an olur...

Bütün hayaller gibi, saadet de muhayyel,
Her tulu ve gurupta içinde solan emel,
Bir lahzâ düşünmeden, verdiğin kalbe bedel,
Kazandığım mükafat acı bir sitem olur...

Orhan Seyfi Orhon...