Bir Toplum Mühendisi Şiiri - Haldun Şişman

Yıl bin sekiz yüz seksen bir,
Bir çocuk Dünya'ya gelir.
Selanikte iki katlı pembe bir ev,
Umut olur, mavi gözlü dev

Ne sağı, ne solu
olmayasın diye sarayın kulu,
sana Cumhuriyeti getirdi,
Gösterdi en doğru yolu,

İmparatorluktan milli devlete
ahaliden millete,
Kul idin yurttaş oldun,
Özgür vatandaş oldun.

Kadının adı var kendi yoktu,
Erkeğin karısı birden çoktu,
Kadın erkek eşittir dedi,
Boş lafa karnı toktu.

Okuyup anlasınlar diye
Yüce Kur'an'ı
Türkçe'ye çevirdi ,
Mukaddes Allah kelamını.

O bir toplum mühendisi,
Milleti kökten değiştirdi.
Sarayın sadık kullarını,
Özgür bireye dönüştürdü.

Ziraat kalkınmanın temeli,
Çok çalışıp çok üretmeli,
" Efendisidir" dedi köylü milletin,
Son buldu kara sabana esaretin.

" Göklerdedir" dedi "İstikbal"
Başlattı uzay çalışmasını,
Kayseri'de kurdu,
İlk uçak fabrikasını.

Milli Eğitim milli ordu,
Düşmanı yurttan kovdu,
Çağdaş kurumlar kurdu,
Demir ağlarla bağladı yurdu.

Değer verdi milletin dinine,
Karışılmasın diye kimsenin ibadetine,
Laiklik çimentosunu koydu,
Devletin sağlam temeline.