İnsan da tevazuunun alçak gönüllülüğü vardı ama sömürülmenin, sömürülür olmanın alçak gönüllülüğü olmazdı, olmamalıydı da.
El gerçeği sizden gizledikçe, El kolektif ortaklığın gücünü ağzına almadıkça ve El ortaklığı şirk saymasıyla kendisini belirli kılan bir El mana anlayışıydı.
El, var sanıydı. El size somut kolektif etkileri göstermek yerine halüsinasyonlar göstertiyordu. Bu sanallığa rağmen yine de El gölge ile dövüşmüyordu.
El 'in karşısında kavga ettiği bir kolektif yapı vardı. El 'in geçmişinde ve üzerine oturmakla hala da çaktırmadan düzenini sürdürmekle kavgalısı olduğu kolektif bir yapı vardı. El kendi sömürü mantığını, kolektif egemenliğini, kişisi egemenliğini; El iradesi olukla söylüyordu.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta