Toplu yaşamaya mahkum insanlar
Düğünler, bayramlar birlikte olur.
Dar günde, zor günde destek olanlar,
Kendi darlığında hep destek bulur.
İnsan anlatamaz her durumunu,
Bazen küçük bir şey olur ihtiyaç,
Atalar ne güüzel söylemiş bunu,
Komşu komşusunun külüne muhtaç.
Bir elin nesi var, ses iki elde,
Herkes birbirine destek olmalı.
Tüm insanlar kardeş olmuş ezeli,
Sonuna kadarda kardeş kalmalı.
Güçlü olsan bile vardır zaafın,
Zannetme ihtiyaç duymam kimseye.
Bulunur seninde eksik tarafın,
Çok muhtaç olursun, küçük bir şeye.
Böyle gelmiş dünya gider bu böyle
Her canlı muhtaçtır bir diğerine.
Yaratan çok güzel yaratmış böyle,
Zincirleme bağlı hep birbirine.
Kayıt Tarihi : 3.6.2018 23:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!