Sevda yolsa
Tozlar kabul
Ulaşılmayacak herhangi bir durakta bekleyendir kadın
……… Yönsüzlükle sözlüyüm ben
Gönül ki katran kırmızısı
En koyu
Duraklar ki pembeleşti
………Turuncuyla sözlüyüm ben
Oysa beni yok saydılar gülüşerek
Ah o kadınlar
Kalanlarla sözlüyüm ben
Galiba yazgımla sözlüyüm be
Hah işte
Tam da bu anda
Bulut dersem bakma
Gökyüzü dersem aldırma
Rüzgar dersem kanma
……..Dizelerimle sözlüyüm ben
……..Sözcüklerimle
Kuzeyde bir köydü
Boşuna heveslenme dedi yamaçtaki ağaç
Söz –le- ne –mez- mi-şim
Adım yokmuş
Aşklarım
Sobe desem de görünmeyin
Gölge dersem de
Yağmur dersem de
………..Gölgelerle sözlüyüm ben
…………Adsızlığımla sözlüyüm ben
En hoşlandığım şey dünde kaldı
Yol tükendi söz tükendi
Ben tükendim
……….Kimle sözlüyüm şimdi ben
……… Neden sözlüyüm ben
Bireylülikibinonbeş
Necdet ArslanKayıt Tarihi : 1.9.2015 22:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanız... Pek çok ihtimali üşenmeden sayarız.
Ama nedense, 'içimizin onayladığını' kendimize saklarız...
Gizemlilik denen şey o mudur?
En fazla sırrı bizden mi sakınırız?
Ya da....
Galiba 'en son olasılıkta' sıra Necdet...
Aslına bakarsan en olası olan o...
Sabahın şiiri.. Ya da... Kutlarım Kardeşim...
Onca ya da yı sayıp sayıp yanıtı okura bırakıyor şair. Eh... Şiiri yazan bilemezse biz ne bilelim ki ya da ne?...
Şaka bir yana... Okumaktan büyük keyif aldığım bir şiir oldu. Hem de beni sevindiren. Bir şiirle falan sözlenebileceğimi öğrendim bu arada. Çünkü adım var...
Kutluyorum okurken düşündüren, düşündükçe başa döndüren şiiri ve öğretmenimi... Nicelerine, sevgim, saygımla....
TÜM YORUMLAR (2)