Bu günü yaşıyorum evet
Yarını düşleyemeden
Bütün varlıkların gözünde
Hep aynı ızdırap
Geçmişi kucaklayan bir ben miyim?
Dönüş olmayacağını bile, bile
Ne aptalcaydı ormanın derinliğine inip
Kayalıklardan kendimi bıraksam düşleri
İyi ki hep bir adım geriden bakmışım uçurum kenarından
O zamanlar çıkıp birisi deseydi.,
Bu düşlerinden pişmanlık duyacaksın diye
Asla derdim, sevilmediğimi sanmışım ben
Ama adımı benden beklemiş beni içten içe sevenler
Meğer ne çok sevilirmişim bilmeden
Kollarını ilk önce açması gereken benmişim
Boş yılların sancısını çekmişim şimdi gülüyorum
O hayallerime ama gözyaşlarım damlayarak
Özlemi canlanıyor yüreğimde
Bir günü bana verseler geçmişe gönderseler
Kucak açsam kaybettiğim değerlere
Sarılsam sıkı sıkıya getire bilir miyim?
Bu güne toplanır mı yeniden akıttığım gözyaşlarım gözüme…
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.