Toplamak Şiiri - Sebahattin Kömürlü

Toplamak mümkün mü dağarcığımıza
Yoğurduğumuz tüm
Hamurları
Yanlışlıklarımızı
Ya da doğrularımızı
Nereden başlamalı anlatmaya
Belki
İlk gölün kuruyuşu olmalı
Belki de
Yok edilen ilk sazlıktan kalkan son ördek
Yaşamak
Damakların tadını tatmadığı bir tat mıydı da
Aradık
Aradık acımasızca
Vurduk
Vurduk vurdukça taşlara
Ovalara
Şehirlerin kalbinin ortasında karşımıza ilk çıkan ağaca
Yeşeren Ota
Anlayamadı
Köpek kedi
Oyun oynayamayan çocuklar da
Hep yarım yamalak kalmış yaşamalarda
Yaşamlarımız kaldı
Baksanıza
Mutlu musunuz yoksa
Hiç farkına varmadınız mı bacaklarınızda
Çoğalan ağrılar boyunca
Gömülmektesiniz bataklığa
Yok edilen kıyılar boyu
Artık ağlaşmıyor martılar da
Belli
Onlar da alışmış sokaklarda
Sokaklar ortasında
Atık naylonlar altında
Çöplerle karınlarını doyuruyorlar
Doğa
Aslında
Bu kadar acımasız değildi
herkes nasibini alabilirdi
Ama
Bu nasıl aç gözlülüktü
Biri çıksa anlatsa
Bu yaşam deryasında
Boğulan boğulana