Toplama Zamanı Şiiri - Filiz Vela

Bir yerlere saklamışım bahar umutlarımı
Kışın ayazında donmasınlar,
ölmesinler
diye.
Yok
Yok
Yok işte...

Epey dağılmış fikirlerim
Dağınıklığımda kayboldum.
Sonra topladım odamı, evimi,
hüzünlerimi
yeni hüzünler yarattım.

Dayandım neye yaslandığımı bilmeden
Dayandım umutsuzca mucizeler beklerken...
Ne kaldı kaybedecek,
Ne kaldı uğruna gözyaşı dökecek
dediğim
her acı sonrası
daha da bir içim acıdı...

Ağladım...
Ağlarken olduğum yerin bana ait olmadığını
bilerek
ağladım...

Benim ait olamayacağım yerlerde
kaybolan yıllarıma ağladım...

En çok da
ellerimden usulca kayan ilk gençlik yıllarıma
ağladım...

Mart gündönümü gecesindeyim
Aslına bakarsan
iyi başlayan yağmurlu bir günü gözyaşlarımla besledim...