Toplama Kampında Yaralı Yürek

Yaşamış,
Yorulmuş,
Yok, olmuş bir kentin toplama kampından,
Sızım, sızım sızlayan yaralarımı sarmadan çıkıp gitmek var mıydı?
Hesabım sana değil yüreğime.
Sen ki lavanta kokunla,
Buğday taneleri gibi akan terinle suladın kuraklığımı,
Toplama kampına sığan onca yürek, bir sensizliği sığdıramadı,
Akan gözyaşıma, akan kanıma inat yaralarım kabuk bağlar mı?
Uykusuzluğun verdiği mağrur yüreğimin yorgun düşmesi bu.
İmdadıma sadece tütün kesesi yetişti.
Birde nerden geldiğini bilmediğim kuşun kanat sesleri vardı
Karanlığı yarıp bana ulaşmaya çalışırcasına.

Vatandaş kelimelerle oynaşıp dursun.
Ben yüreğimin sızısına su bulayım...
Yangın yeridir şimdi ufuklardan süzülüp gelen
Kuşun kanadındaki sisin lekesi,
Sisin lekesiyle, kuşun sesi.
Evet, şimdi bildim ki!
Yaşamadı, yaşatmadı,
Toplama kampından esir düşenler.
Şimdi kim var o yangın yerinden geride,
Toplama kampına yığılanlar, sığınanlar, yılanlar.
Akrebin zehrini şerbet edenler.
Lavanta bahçesine artık izin yokmuş.
Ben neylerim terinin tuzunu tatmayınca.
Buğday tanesi gibi akıttığın tere dokunmayınca.
Nice olurum sabaha karşı gözlerinde dalmayınca..
Uykusuz kalırımda.
Sensiz neylerim...

'Ma Si Mağropen'