topla yükünü sessizce, yolculuk vaktidir
umarsız serdiğin o yol üstüne can nakdidir
bil ki; vakitler, emekler saçılsa da yollara
ganimettir sırt çevirmek kıymet bilmez kullara
ölmediysen eğer, başındasın demektir; bil
sonsuz yolculuğun aşkıyla hep sev, sevil
gülüşler, sevişler koy kalsın bir durakta
vefa umma artık dünya denen konakta
yutkunma arda kalanlar için öyle mahzun
senin de aşk uğruna bir sadakan olsun
serme gönül bohçanı her gülenin önüne
hoyrat eli değerde satamazsın birine
konuş sende deli gönül savunmanı yap hele
kırılan kalem için yaş dökme hiç boş yere
biz sahte esintilere kanacak adam mıydık
ne oldu bize de bed rayihaları amber sandık
son kervan yola koyuldu, son gemi yükün aldı
şu aşılmaz dağlar gibi gönülde ıssız kaldı
Kayıt Tarihi : 17.1.2015 02:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)