Topla Şiiri - Ömer Akçayır

Topla ridanı çık ruhumdan,
Tahammülüm bitik,yollarım yitik,
Yık cidarını yıkıl karşımdan,
Sesim cılız, keza bedenim kesik...

Sızılaşır düşüncelerim kemik yuvasında,
Hele yansın kandiller, gece olsun,
Hele ansın anam fakiri, duasında.
O zaman dingindir yumruğum,
O zaman acıtmaz duvar,
Bir sitem cümlesi çıkmaz ağzımdan,
Bir kerecik dinleseydin rüyamı,
Unuturdum imkânsızları, unuturdum kavgamı,
Bir kerecik yani, en azından...

Topla edanı git yarınımdan,
Sabrım bitik, yolum dar,
Son sitemin hatıradır talihsize,
Son tebessümün kar.
Bu gece de gelmezsen rüyama,
Bu mazi yatar teneşire,
İhtimal Kendini yıkar.

Topla suratını kalk masamdan,
İstidatım etkisiz, dudaklarım keyifsiz,
Yansımalar bakar bana fersiz fersiz,
Ne yapsaydım daha şahsına,
Yapma Allah aşkına,
Bu somurtu, bu naz, bu şekva artık yersiz...

Bıktırır çığırtkanlığım aslında,
Her gece ki faslında,
Son tavrım yerine varsın da,
Gerisi sükut, gerisi mühim değil,
Yani üç nokta...