Tophaneli Şiiri - Alper Kürük

Babası tavla atarken kahvede
O,köşe başında dokuz taş oynardı.
Babası nargile fokurdatırken
Nefes çekerdi çöp sigarasından
Bir tiryaki neş'esiyle içten.
Huysuzdu babası...
Aç-susuz yattı Tophane kahvelerinde günlerce
İçtiği bir bardak çayın hatırı için
Babasına karşı geldiğizamanlar.

Kâh korsana benzetti kendini
Kâh cinayet filimlerinin katillerine
Saçı sakalına karıştığı anlar.
Tophane kahvelerinin havası
Baba evinden de çok sardı onu
Esrara orada alıştı,
Orada alıştı büyük yalanlar kıvırmayı
Allah korkusunu duymaksızın.
Ter döktü birkaç kuruşla oturduğu
Sigara yanığı kumar masalarında,
Monte Karlo kontuna dönerdi
Loş ışıklar altında
Kâh rest,kâh pes çekerken.
Aç kaldığı da olurdu bu yüzden
O,aldırmazdı açlığa.
Dışı insandı içi şeytan
Hak verirdi kendine her an
Kaderi her edişinde bahane,
Dünyada Cennetiydi onun
Kafadar dolu kahveleriyle Tophane...