Severken dış dünyayı,
Kuşa, ota, her tür nebata,
Gösterirken saygı…
Unutulmuşum, virane.
Işığım körelmiş,
Görülmemişim gündüzlerde.
Geceler koynuna saklamış,
Tek umudum olanı.
Geç kalmış gönlüm,
Eğlemek için eyvah’ı.
Kim olduğumu ararken
Yolum kendinden geçmiş.
Yarıp orta yerinden...
İçmişim elinde kalan
Son damla hayatı.
Ve silinmişim kimlikten
Anımsamıyorum asla
Nereden sevdim dünyayı…
24/03/2011
-tophane-
Kayıt Tarihi : 25.3.2011 10:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Karalanmış birkaç satırdan sadrıma akanlar...(2)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!